اخیرا همایون فلکشاهی تحلیلگر ارشد موسسه کپلر در مصاحبه با اکوایران عنوان کرده که در سال ۲۰۲۳ ارسال محموله‌های میعانات گازی ایران به ونزوئلا متوقف شده و خرید نفتای آمریکا آغاز شده است.
این جمله با استقبال رسانه‌های اصلاح‌طلب همراه شده و با تیترهایی مشابه پشت کردن ونزوئلا به ایران و رفتن به دامان آمریکا منتشر شد، اما بر فرض صحت اطلاعات کپلر چند نکته وجود دارد:
همه می‌دانیم که میعانات گازی ایران پس از ارسال به ونزوئلا و ترکیب (بلندینگ) با نفت فوق سنگین این کشور صادر می‌شد.
در نتیجه محتمل است که صرفا «محل ترکیب» این دو محصول از آب‌های ونزوئلا به کشور دیگری نزدیک مقصد فروش یعنی بازار چین تغییر کرده باشد نه اینکه صادرات متوقف شود.
طبق گفته وزیر نفت، هم‌اکنون میزان تقاضا برای میعانات گازی ایران بیش از تولید کشور است و صفر شدن میعانات گازی روی آب ایران نیز این موضوع را اثبات می‌کند.
حال با توجه به مسافت بین دو کشور، محتمل است که ایران گزینه‌های جذاب‌تری را به صادرات به ونزوئلا ترجیح داده باشد.
توجه به دو نکته فوق می‌تواند تفسیر دقیق‌تری از رابطه بین جابه‌جایی نفتکش‌ها و بازارهای صادراتی ارائه دهد، هر چند که رسانه‌های غربزده از سطحی‌نگری خود خوشحال هستند.
یادداشت از سید احسان حسینی خبرنگار نفت خبرگزاری فارس
