علیرضا کریمی|سد کاخوفکا در اختیار روس‌ها بود؛ اگر حتی فرض کنیم روس‌ها قصد داشتند برخی مناطق تحت کنترل ارتش زلنسکی را غرقه در آب کنند، نیازی به انهدام سد نداشتند، باز کردن دریچه‌های آن کافی بود.
به تصریح روس‌ها، سد مزبور در تامین آب شبه جزیره کریمه نقش دارد. چرا روس‌ها باید خود را در تامین آب این منطقه دچار مشکل کنند؟
اما داستان چیست؟ ماجرا این است که اوکراین مدتی است رسما در نبرد با روسیه به روش‌های متناسب با عملیات تروریستی روی آورده و عدم تناسب قوای نظامی دو طرف، این امر را طبیعی جلوه می‌دهد. آنچه در کاخوفکا رخ داد هم کاملا با سیاقی ارتش حاکم بر کی‌یف تناسب دارد، یک عملیات تروریستی البته با یک نکته مهم …
کدام نکته؟ اینکه از محالات است عملیاتی در این سطح بدون کمک مستقیم نیروهای ناتو به انجام رسیده باشد. چیزی شبیه به کاخوفکا دستکم یک دارایی بزرگ اقتصادی است؛ چرا رژیم حاکم بر کی‌یف باید به این نتیجه برسد که دیگر نیازی به آن ندارد و با انهدامش کنار بیاید؟
پاسخ در عین پیچیدگی، ساده است. کی‌یف می‌داند آنچه از دست رفته، بازگشتنی نیست؛ پس کاخوفکا را به دست خود نابود می‌کند تا روس‌ها از آن منفعت نبرند.
در نهایت باید گفت، به اولدوروم‌ها توجه نکنید. ماجرای کاخوفکا نشان داد اتاق فکر ناتو آب پاکی را بر دستان زلنسکی ریخته است.
