سرانجام بعد از سه سال حضور ایران در باشگاه صادرکنندگان بنزین، حال تراز بنزین در سال دوم دولت سیزدهم منفی شده و مصرف از تولید پیشی گرفته است. اما برای پاسخ به چرایی «افول یک خودکفایی» ابتدا باید به واکاوی دلایل تبدیل شدن ایران به صادرکننده بنزین بپردازیم که عبارتند از:
1️⃣ افزایش روزانه ۴۰ میلیون لیتری تولید بنزین با راه‌اندازی پالایشگاه ستاره خلیج فارس که با ۷۵ درصد پیشرفت فیزیکی به دولت روحانی تحویل داده شد.
2️⃣ اصلاح قیمت بنزین در آبان‌ماه سال ۹۸ مصرف بنزین را تا سقف ۲۵ میلیون لیتر در روز کاهش داد. البته تاثیرگذاری اصلاح قیمت بر مصرف بنزین با گذر زمان با نرخ تورم تعدیل شد.
3️⃣ شیوع کرونا در اواخر سال ۹۸ و اعمال سیاست‌های فاصله‌گذاری اجتماعی نیز بر کاهش مصرف بنزین در کشور اثرگذار بود.
اما با روی کارآمدن دولت سیزدهم عملا هیچ بستری برای حفظ ایران در جمع صادرکنندگان بنزین وجود نداشت، یعنی دولت قبل هیچ پروژه پالایشی را تحویل دولت فعلی نداد که با تکمیل آن، تولید بنزین را افزایش دهد و وزارت نفت باید احداث پتروپالایشگاه را از صفر شروع کند.
همچنین شیوه نامناسب اصلاح قیمت بنزین در دولت قبل و حساسیت‌های اجتماعی ایجاد شده، عملا دست دولت فعلی را برای هر گونه تغییر در قیمت بنزین بست و با تعدیل قیمت قبلی بنزین با تورم، مصرف نیز افزایش پیدا کرد.
ضمنا با شروع دولت سیزدهم، موج واردات واکسن و واکسیناسیون گسترده در کشور رخ داد و تمامی محدودیت‌های کرونایی از بین رفت و مصرف بنزین افزایش یافت.
در نتیجه همانطور که گفته شد خودکفایی بنزین در دولت قبل ربطی به عملکردش نداشته و ژست خودکفایی بنزین به وزارت نفتی که پالایشگاه‌سازی را کثافت‌کاری می‌دانست و فاجعه آبان ۹۸ را به بار آورد، نمی‌آید.
