درحالی که بخش قابل‌توجهی از پتروشیمی‌های خوراک‌گازی زیرمجموعه‌ی صندوق بازنشستگی کشوری و ساتا هستند،
اما انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی در پاسخ به انتقاد پتروگراف، تنها از هلدینگ‌های پتروفرهنگ و باختر به‌عنوان محور توسعه میادین پازن و گردان نام برده.
پتروفرهنگ تا همین سال گذشته با زیان انباشته و مشکلات جدی مدیریتی و مالی مواجه بود و نیاز به بازسازی ساختار دارد.
هلدینگ باختر که نه سهمی در پتروشیمی‌های خوراک‌گازی دارد و نه تجربه‌ی جدی در این حوزه، در حال توسعه‌ی واحد GTO برای تولید متانول است.
محصولی که همین حالا بازار داخلی و صادراتی آن اشباع است. ورود این هلدینگ به توسعه‌ی میادین گازی، با منطق صنعتی همخوانی ندارد.
در مقابل، هلدینگ‌های بزرگ و توانمند پارسیان، تاپیکو و خلیج فارس که سابقه‌ی مستقیم در مدیریت واحدهای گازی و زنجیره‌ی ارزش دارند، عملاً از این طرح‌ها کنار گذاشته شده‌اند.
به‌نظر می‌رسد انجمن صنفی به جای تبیین فرآیند شفاف انتخاب سرمایه‌گذاران و معیارهای صلاحیت فنی و مالی، با کلی‌گویی از “پیگیری مستمر” سخن گفته است.
