محمدطاهر رحیمی کارشناس اقتصادی گفت: دولت سیزدهم در حالی آغاز به کار کرد که با کسری بودجه سالانه حدود ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی و بدهی اوراق ۵۳۲ هزار میلیارد تومانی مواجه بود که با پول نفت تامین شد.
در شرایط غیرتحریمی ایران می‌تواند روزانه ۲ میلیون بشکه نفت بفروشد و ۵۰ میلیارد دلار درآمد به دست آورد. پس از کسر سهم صندوق توسعه ملی، شرکت نفت و ارز ترجیحی، فقط ۲.۵ میلیارد دلار در دست دولت باقی می‌ماند.
در شرایط کاهش صادرات نفت، دولت‌ها ابتدا دست روی بودجه عمرانی می‌گذارند و با کاهش آن، درآمدهای باقیمانده را صرف هزینه‌های جاری خود می‌کنند. اما در سال ۱۴۰۱ با وجود افزایش ۹۵ درصدی ردیف مصارف مصوب برای بودجه عمرانی، ۱۰۵ درصد بودجه عمرانی تخصیص داده شد.
افزایش سهم صندوق توسعه از درآمدهای نفتی از ۲۰ به ۴۰ درصد در دولت سیزدهم، افزایش بودجه عمرانی و افزایش درآمدهای شرکت نفت، همه صرف تامین مالی پروژه‌های زیرساختی می‌شود که اثرات آن در میان‌مدت و بلندمدت هویدا خواهد شد.
*حتما وقت بگذارید و این کلیپ ۱۳ دقیقه‌ای را مشاهده کنید.
