در روزهای گذشته، برجامیون با کلیدواژه «تهاتر نفت با غذا» یک هجمه رسانه‌ای علیه سیاست بی‌اثر کردن تحریم ایجاد کرده‌اند که آخرین مورد آن به توافق «تهاتر محصولات پتروشیمی ایران با کالای اساسی آفریقا» مربوط می‌شود.
طبق راهبرد دلارزدایی، ایران به عنوان یک صادرکننده نفت و مشتقات نفتی باید بتواند با تنوع‌بخشی مبادی واردات به گونه‌ای تراز تجاری خود با کشورها را بازسازی کند که کمترین نیاز به تراکنش دلاری ایجاد شود.
در این راهبرد ضروری است ایران محصولات نفتی خود را به مقاصدی صادر کند که بتوانند نیاز ۱۵ میلیارد دلاری او به کالای اساسی را تامین کنند تا تجارت بین دو کشور با مدل تهاتر و بدون نیاز به تراکنش دلاری شکل بگیرد.
در گذشته مبادی واردات کالای اساسی ایران تنها به چند شرکت تحت نفوذ آمریکا به خصوص شرکت کارگیل محدود شده بود که ایجاد وابستگی ایران به این شرکت‌ها باعث اثرگذاری تحریم شده است.
در مدل تهاتر تنها تغییری که رخ می‌دهد حذف وابستگی به تراکنش بانکی دلاری برای انجام مبادلات اقتصادی است. در واقع در سازوکار تهاتر، درآمد ارزی کشور از صادرات نفتی و غیرنفتی دقیقا صرف واردات همان کالایی می‌شود که حتی اگر تحریم نیز نبودیم وارد کشور می‌شد.
فریب تیترها و واژه‌سازی‌ها برجامیون را نخورید، آنها از پیشبرد پروژه دلارزدایی و بی‌اثر شدن تحریم ناراحتند. ظاهرا آنها نمی‌خواهند تحریم بی‌اثر شود، حال شما بگویید کاسب تحریم چه کسانی هستند؟
