صندوق توسعه ملی در دوره مدیریت جدید اعتقاد به تغییر هویت داشته و قصد دارد، نقش سرمایه‌گذار و یک صندوق ثروت را در اقتصاد ایران ایفا کند اما فارغ از نقد نظری به ایده جدید حاکم بر متولیان صندوق توسعه ملی، تامین مالی بخش مهمی پروژه‌های حوزه انرژی با اما و اگر مواجه شده است.
بر اساس گزارشات رسیده از وزارت نیرو، طی 2 سال گذشته با وجود شرایط سخت صنعت برق و ناترازی انرژی و لزوم توسعه واحدهای نیروگاهی، حتی یک اعتبار اسنادی (LC) جدید برای طرح‌های ساخت نیروگاه باز نشده و تنها پرداختی اعتبارات اسنادی گذشته در دستور کار قرار گرفته است.
همچنین اطلاعات رسیده از وزارت نفت نشان می‌دهد، توسعه واحدهای پتروپالایشگاهی نیز به در بسته صندوق توسعه خورده و با وجود اینکه عمده تامین مالی واحدهای پتروپالایشگاه متکی به مدل تامین مالی از بازار سرمایه است اما صندوق توسعه ملی اقبالی به حضور در این پروژه‌ها ندارد.
کارشناسان اعتقاد دارند، صندوق توسعه ملی به دلیل ایجاد توازن در توسعه و هدایت جریان سرمایه از پروژه‌های متکی به منابع بین‌نسلی نظیر انرژی‌های فسیلی به سمت طرح‌های بی‌نیاز از منابع ملی و تجدیدپذیر تشکیل شده و رویکرد جدید مدیریت صندوق در تعارض با چنین هدفی است.
از سوی دیگر تبدیل صندوق توسعه ملی به کارفرما بخشی از اَبَرپروژه‌های کشور، نیازمند ابزار تصدی‌گری، ساختار دقیق مدیریت پروژه و تجربه راهبری طرح‌های کلان است. مسئله‌ای که هم‌اکنون در مدیریت صندوق وجود نداشته و همین مسئله می‌تواند به ایجاد مشکلات بزرگ در آینده ختم شود.
البته تیم مدیریت صندوق توسعه اعتقاد دارد، تاخیر در تامین مالی طرح‌های اولویت‌دار حوضه انرژی به دلیل تغییر در مدل تامین سرمایه صندوق توسعه ملی است اما به نظر می‌رسد، این دفاع با وجود گذشت فرصت 2 ساله از شروع فعالیت مدیریت جدید و تاخیر در اجرای پروژه‌ها قابلیت اقناع ندارد.
