حمله گسترده سپاه و از بین رفتن بازدارندگیِ نظامی اسرائیل
عملیات وعده صادق در نیمه شب 25 فروردین 1403 با پرتاب دهها موشک و پهپاد انتحاری از مبدأ ایران به سمت اراضی اشغالی آغاز شد و اولین رویارویی مستقیم ایران و رژیم صهیونیستی در تاریخ به ثبت رسید و تعدادی از مراکز نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی مورد اصابت قرار گرفت.
ابعاد این عملیات نظامی توسط تحلیلگران مختلف جهان مورد بررسی قرار گرفت و حساسیتهای جهانی و منطقهای را برانگیخت تا جایی که جلسه اضطراری شورای امنیت سازمان ملل برای بررسی این رویداد تشکیل شد.
گسترده و بیسابقه بودنِ عملیات و حمله مستقیم ایران به تمامیت ارضی رژیم صهیونیستی از کلیدواژههایی بود که از منظر تحلیلگران نظامی و سیاسی غیرقابل خدشه بود؛ یکی از پیامدهای این حمله به محاق رفتنِ بازدارندگی رژیم صهیونیستی بود که در این یادداشت ابعاد مختلف این مساله مورد بررسی قرار میگیرد.
بازدارندگی به معنای بر حذر داشتنِ خصم از کاربرد زور است که با متقاعد ساختن وی که هزینههای چنین اقدامی بر منافع بالقوهاش میچربد؛ یعنی طرف مقابل باید به این فهم برسد که در صورت ضربه اولیه به منافع رقیب، ضربه مهلکتری دریافت میکند که هزینههای چنین ضربهای وی را از اقدام باز میدارد.
رژیم صهیونیستی که در تله خطای ادراکی گرفتار شده بود، گمان میکرد که جمهوری اسلامی ایران به دلایل مختلف انگیزهای برای رویارویی مستقیم با این رژیم را ندارد و تنها از طریق عملیاتهای پنهان یا از سوی نیروهای نیابتی پاسخ میدهد.
«ری تکیه» (Ray Takeyh) عضو ارشد مطالعات خاورمیانه شورای روابط خارجی ایالات متحده (CFR) طی گفتگویی اقدام ایران را همانند اقدام حماس در 7 اکتبر غیر قابل پیشبینی توصیف کرد و گفت: زمان آن رسیده است که فرضیات خود را به پرسش تبدیل کنیم؛ دشمنان ما متفاوت رفتار میکنند و ما هنوز به درک چگونگی تغییر محاسبات آنها نرسیدیم.
این خطای ادراکی باعث شد تا رژیم صهیونیستی به طور مستقیم با حمله به ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در سوریه، علاوه بر تجاوزی آشکار به یک مکان دیپلماتیک، به شخصیتهای نظامی برجسته سپاه که به عنوان مستشار در سوریه حضور داشتند ضربه وارد کند و با حذف فیزیکی ایشان ضمن ایجاد خلأ در مدیریت راهبردی منطقه، جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار دهد تا از حمایت راهبردی از جبهه مقاومت دست بردارد.
بر خلاف برخی تحلیلها که بر این گمانه استوار است که اسرائیل با حملات به ایران درصدد ایجاد جنگ تمام عیار منطقهای و وارد کردن ایالات متحده به صحنه جنگ است، به اعتقاد نگارنده حملات رژیم صهیونیستی به منافع ایران به منظور حداقلی کردن حضور ایران در صحنه مدیریت راهبردی تحولات منطقه است.
در هر صورت، حمله اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سوریه با ضربات سهمگین و بیسابقهای به مراکز نظامی رژیم صهیونیستی همراه بود که به طور کلی قدرت بازدارندگی این رژیم را از بین برد؛ یعنی تهدیدات و اقدامات اسرائیل از حمله به تمامیت ارضی آن بازدارنده نبود و نتوانست مانع از حمله به اسرائیل شود.
مقامات پیشین و رسانههای اسرائیلی نیز به این مسأله توجه کرده و به نابودی قدرت بازدارندگی اسرائیل اعتراف کردهاند. یائیر لاپید نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی و رهبر حزب یش عتید که دومین حزب بزرگ در کنست (پارلمان اسرائیل) است در یک کنفرانس مطبوعاتی ضمن انتقاد از نتانیاهو، دولت وی را تهدیدی برای بقاء اسرائیل توصیف کرد که قدرت بازدارندگی اسرائیل را نابود کرده است.
همچنین آیلت شاکد وزیر پیشین دادگستری اسرائیل گفته است: «اگر با دید وسیعی نگاه کنیم، حمله ایران فروپاشی کامل بازدارندگی اسرائیل بود».
علاوه بر این، تحلیلگران مختلفی در دنیا به تغییر معادله بازدارندگی در خاورمیانه پرداختهاند و اقدام ایران را تکمیلکننده اقدام حماس در 7 اکتبر 2023 در طوفان الاقصی در جهت از بین رفتن قدرت بازدارندگی اسرائیل دانستهاند.
به تازگی جان مرشایمر دانشمند آمریکایی روابط بینالملل در گفتگو با پیرز مورگان ضمن بررسی ابعاد و تبعات درگیری نظامی ایران و اسرائیل، تصریح کرد که حمله ایران بازدارندگی اسرائیل را از بین برد.
مارتین ایندک سفیر سابق آمریکا در اسرائیل و کارشناس اندیشکدههای مختلفی همچون بروکینگز و شورای روابط خارجی (CFR) با اشاره به پاسخ پهپادی-موشکی ایران به حمله اسرائیل به محوطه سفارت ایران در سوریه، ضمن بررسی توانایی اسرائیل در بازگرداندنِ قدرت بازدارندگی خود بر همکاری بیشتر ایالات متحده، اسرائیل و کشورهای عربی در جهت تقویت بازدارندگی اسرائیل تاکید کرد.
همچنین روزنامه گاردین نیز با انتشار مقالهای به در هم شکستن سیاست بازدارندگی اسرائیل در مقابل ایران پرداخت و مجله فارین پالیسی نیز ابعاد مختلف معادله بازدارندگی بعد از تنشهای اخیر ایران و اسرائیل را مورد کنکاش قرار داد.
با این اوصاف، ایران قدرت نظامی بلامنازع منطقه خواهد بود و دیگر رقبای منطقهای را به حاشیه رانده است؛ رژیم صهیونیستی نیز با اقدامات متهورانه خود به تدریج از مناسبات قدرت منطقه حذف شده و جایگاه تاثیرگذاری در رویدادهای آینده نخواهد داشت.