خط انرژی | اخیرا یک کاربر توئیتری در یادداشتی به نقد پیش‌قرارداد گازی بین شرکت ملی گاز ایران و شرکت گازپروم روسیه پرداخته که بررسی دقیق‌تر آن نشان می‌دهد که اشراف اطلاعاتی و محتوایی دقیقی روی موضوعات ندارد. در این راستا در پاسخ به این کاربر 6 نکته ارائه می‌شود:
🟣نکته اول
🔹پیش‌قرارداد انتقال گاز از روسیه به ایران در شرایطی امضا شد که مذاکرات روسیه با چین و ترکیه نیز ادامه دارد. تا اینجا افزایش صادرات 16 میلیارد متر مکعبی گاز به چین از خط لوله پاورسیبری-1 نهایی شده و مذاکرات بر سر قیمت گاز برای 60 میلیارد متر مکعب دیگر ادامه دارد.
🔹مذاکرات ترکیه نیز نه به دلیل قیمت پیشنهادی ترک‌ها که به دلیل مناقشه دو کشور بر سر مدیریت هاب گازی متوقف مانده و از طرفی دلیل اصلی، عدم تمایل اروپا به واردات مستقیم یا غیرمستقیم گاز روسیه است.
🔹پس به نظر می‌رسد هم‌اکنون گاز مازاد روسیه، روی دستش باد کرده که این موضوع، دست ایران را در مذاکرات بالا برده و امتیازگیری و بهره‌برداری از فرصت‌ها را تسهیل کرده است. البته ایران نیز نباید با خوش‌خیالی تعلل کند.
🟣نکته دوم
🔹انتقال 300 میلیون متر مکعب گاز روسیه، یک عدد «سقف» در پیش‌قرارداد دو کشور بوده و هم‌اکنون زیرساخت واردات گاز برای کمتر از یک‌سوم این رقم مهیاست. البته هنوز چیزی نهایی و قرارداد امضا نشده است و تعهدی برای پرداخت جریمه مطرح نیست.
🟣نکته سوم
🔹میزان کسری گاز ایران هم‌اکنون فقط در سه ماه سرد سال و به میزان 225 میلیون متر مکعب است که با سوخت مایع و محدودیت اندک به صنایع جبران می‌شود.
🔹در سال 1410 اختلاف مصرف گاز در زمستان (پیک) و تابستان (کمینه) به 453 میلیون متر مکعب می‌رسد نه اینکه میانگین ناترازی سالانه 500 میلیون متر مکعب شود. بین این شاخص، دو تفاوت بسیار است.
🟣نکته چهارم
🔹واردات گاز روسیه به عنوان اجباری برای نجات کشور صحیح نیست و هم‌اکنون برنامه بازصادرات گاز روسیه روی میز وزارت نفت قرارداد.
🔹ذیل قراردادهای فعلی (عراق و پاکستان)، ایران ظرفیت صادرات 18 میلیارد متر مکعب دیگر را نیز داراست که می‌تواند با خرید گاز روسیه به قیمت ارزان، آن را احیا کند.
🟣نکته پنجم
🔹فارغ از رقم واردات گاز روسیه، اگر ایران به دنبال صادرات گاز باشد، گاز روسیه را با قیمت بالاتری بازصادرات خواهد کرد و اگر به دنبال مصرف داخل باشد، این گاز جایگزین گازوئیل در نیروگاه‌ها می‌شود که قیمت آن سه برابر قیمت گاز است.
🔹به بیان دیگر با پیش‌فرض هر میزان واردات گاز از روسیه در زیرساخت‌های فعلی، درآمد ایران از مصرف یا بازصادرات آن چند برابر هزینه خواهد بود.
🟣نکته ششم
🔹واردات گاز توسط کشورهای دارنده مخازن گاز بسته به مزیت‌های جغرافیایی امر مرسومی است و منتقدان می‌توانند به جای گریستن و تاسف خوردن، کمی مطالعه کنند تا بدانند آمریکا بزرگترین تولیدکننده گاز دنیا از ترینیداد و توباگو گاز وارد می‌کند یا روسیه از ترکمنستان، آذربایجان و قزاقستان.
