ذخیره‌سازی گاز یک راهکار آزموده شده برای تامین پیک مصرف گاز در ماه‌های سرد سال است. انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز در دولت قبل ضربه بزرگی به این راهکار زد و یک سکته بزرگ در مسیر اجرای این پروژه‌ها ایجاد کرد.
انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز در دولت روحانی و تعریف این شرکت در قالب یک معاونت در زیرمجموعه شرکت مهندسی و توسعه گاز باعث شد که تمامی ساختار فنی و اجرایی برای پیشبرد طرح‌های ذخیره‌سازی از بین برود و تا موعد ایجاد زیرساخت موردنیاز در شرکت مهندسی و توسعه گاز زمان طولانی گذشته و فرصت‌سوزی شود.
بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم، توجه ویژه‌ای به پروژه‌های ذخیره‌سازی گاز در شرکت ملی گاز و شرکت مهندسی و توسعه گاز شد و حتی عملیات اجرایی فاز دوم شوریجه نیز آغاز شد و همچنین ۱۴ طرح به ارزش ۵ میلیارد دلار برای رساندن ظرفیت عرضه گاز از ذخیره‌سازی از ۳۰ به ۱۰۰ میلیون متر مکعب در روز تدوین و در دستور کار قرار گرفت.
حال بعد از گذشت ۱.۵ سال از عمر دولت سیزدهم ظاهرا وزارت نفت قصد دارد بار دیگر وظایف مربوط به ذخیره‌سازی گاز را از یک شرکت به شرکت دیگری منتقل کند و مسئولیت این موضوع از شرکت ملی گاز گرفته و به شرکت ملی نفت بسپرد که در این صورت قطعا یک سکته جدی دیگر در مسیر پروژه‌های ذخیره‌سازی رخ خواهد داد.
انتقال معاونت ذخیره‌سازی گاز به شرکت ملی نفت در حالی است که هم‌اکنون شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت نیز در ذیل این شرکت قرار دارد و هیچ خبری از اجرای پروژه‌های این شرکت نیست.
معلوم نیست که دلیل تجمیع شرکت‌ها و معاونت‌هایی هم‌چون بهینه‌سازی مصرف و ذخیره‌سازی گاز در شرکت ملی نفت چیست؟ آیا وزارت نفت دولت سیزدهم قرار نیست از گذشته درس عبرت بگیرد
