ایران و ونزوئلا به عنوان دو دارنده بزرگ منابع نفتی دنیا هر دو تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارند. اما دو تفاوت اساسی بین دو کشور وجود داشته که فضا را برای کسب منفعت اقتصادی ایران باز می‌کند.
اولا در ایران برخلاف ونزوئلا در شرایط تحریم زیست‌بوم نوآوری و فناوری شکوفا شده و توانمندی فنی و مهندسی ایران جهش یافت به طوری که هم‌اکنون بیش از ۷۰ درصد از تجهیزات صنعت نفت توسط متخصصان ایرانی بومی‌سازی شده است.
ثانیا تحریم‌های ونزوئلا به سختی ایران نیست و این کشور می‌تواند به عنوان سکویی برای دور زدن تحریم آمریکا توسط ایران قرار بگیرد. در این راستا تاکنون در دولت سیزدهم ۷ قرارداد و تفاهمنامه بین دو کشور منعقد شده که عبارتند از:
1- انعقاد قرارداد پالايشگاه ال‌پاليتو با ونزوئلا به ارزش ۱۱۰ ميليون يورو
2- انعقاد قرارداد تعميرات اساسي و تكميل بندر نفتی خوزه ونزوئلا به ارزش ۶۴ ميليون دلار
3- انعقاد قرارداد بازسازی و نوسازی واحد آمونیاک مجتمع پتروشیمی آنا ماریا کامپوس ونزوئلا به ارزش ۸۳ ميليون دلار
4- انعقاد قرارداد ريكاوري كامل تله‌متری ايستگاه هاب گاز ونزوئلا به ارزش ۵۸ ميليون دلار
5- انعقاد تفاهمنامه احداث خط لوله ۳۶ اینچی و ۵۴ کیلومتری آلتاگراسیا – آریچونا ونزوئلا
6- انعقاد تفاهمنامه احيا و بازسازی پالايشگاه كاردون با طرف ونزوئلايی
7- انعقاد تفاهمنامه اورهال پالايشگاه پدرو سدنيو با طرف ونزوئلايی
