هفته گذشته توافق‌نامه استحصال اتان از ۱۸ فاز پارس جنوبی امضا شد تا به جای سوزاندن اتان در خطوط لوله، با جداسازی و استفاده از آن در صنعت پتروشیمی، محصولات باارزش‌افزوده بالا را تولید کرد.
با اجرای این طرح، استحصال اتان از پالایشگاه‌های فازهای هجده‌گانه پارس جنوبی که بر اساس طراحی ۶۶ درصد است، به ۷۸ درصد ارتقا یافته و تولید اتان ۱.۱ میلیون تن افزایش می‌یابد.
این طرح، سالانه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار سودآوری به همراه دارد که در صورت تکمیل زنجیره ارزش پتروشیمی به بیش از دو برابر افزایش می‌یابد.
اکنون ظرفیت تولید سالانه ۷.۲ میلیون تن اتان در کشور وجود دارد که حدود ۴.۲ میلیون تن آن تحویل پتروشیمی‌ها می‌شود. اما تا سال ۱۴۰۶ با راه‌اندازی پتروشیمی‌های جدید، تراز اتان به نقطه سربه‌سر و سپس منفی خواهد رسید، در نتیجه از همین الان باید به فکر بود.
افزایش تولید سالانه ۱.۱ میلیون تن اتان، روزانه ۳.۵ میلیون مترمکعب از اثرگذاری حرارتی-حجمی گاز تزریقی به خطوط لوله می‌کاهد که این عدد با افزایش تولید روزانه ۵.۵ میلیون متر مکعب گاز حاصل از طرح‌های بازیابی گاز مشعل در پارس جنوبی تا سال ۱۴۰۴ به صورت گام به گام جبران می‌شود.
البته گاز خروجی تمامی پالایشگاه‌های گازی مطابق استاندارد IGS-M-CH_033(1) به شبکه انتقال گاز تزریق و سپس صادر می‌شود، در نتیجه اجرای این طرح، چالشی در حوزه کیفیت گاز قراردادهای صادراتی ایران ایجاد نمی‌کند.
همچنین واضح است که جداسازی «اتان»، تاثیری بر کیفیت خوراک واحدهای متانول‌سازی، اوره و آمونیاک با خوراک «متان» ندارد و به نظر می‌رسد همه جوانب این طرح، حساب شده است.
