رضا نوشادی|سال ۱۳۸۱ مهندس زنگنه از شورای اقتصاد مجوز سرمایه گذاری برای ظرفیت تولید ۴۰ میلیون تن ال ان جی را درخواست کرد. سال ۱۳۸۶ قرادادهای ایران ال ان جی امضا و با صرف حدود ۲.۵ میلیارددلار به پیشرفت ۵۰ درصدی رسید
مهندس زنگنه شهریور ۹۲ چند روز پس از وزارت آن را تعلیق کرد. سال‌های ۹۴ و ۹۵ مهندس زنگنه نام این پروژه را به پرفرکانس‌ترین واژه آن سال‌ها یعنی “مذاکره” گره زد و مثل برجام نافرجام ماند
سال ۱۳۹۶ سراغ تفاهم‌نامه با گازپروم رفتند و بجایی نرسیدند. سال ۱۴۰۰ بدون اتفاق خاصی در پروژه ایران ال ان جی، مهندس زنگنه، برای همیشه وزارت نفت را ترک کرد
سال ۱۴۰۲ پس از بررسی‌های یک و نیم ساله، دولت جدید عزم خود را برای تکمیل این پروژه رسانه‌ای کرد. تکمیل این پروژه با اتکا به ابتکارات داخلی و استفاده هوشمندانه از توانمندی‌های بین‌المللی حتی در شرایط تحریم هم ممکن خواهد شد اما دو تهدید جدی در ایم مسئله وجود داشت:
پروژه مذکور نزدیک به همه خوراک فعلی پتروشیمی به گاز نیاز دارد صنعت پتروشیمی نیز در افق ۱۴۰۶ به حدود ۱۶۰ میلیون متر مکعب در روز گاز نیاز خواهد داشت این دو بخش مجموعا ۲۵ درصد تولید گاز فعلی را به خود تخصیص خواهد داد. تشدید ناترازی گاز چالشی است که حتما به آن توجه شده و تدبیر خاص می خواهد.
در شرایط تحریم صادرات نفت خام یک چالش جدی از سال ۱۳۸۹ بوده است اما به دلیل محدودیت شناورهای ال ان جی بر و محدودیت تبادل، چالش فروش آن بسیار دهشتناک است و تدبیر خاص می خواهد مگر اینکه offtaker از قدرتمندان باشد.
