خط انرژی | جنگ در سودان در مقایسه با بحران غزه یا اوکراین، تنها اندکی از توجهات جهانی را به خود جلب کرده. با این حال این جنگ می‌تواند از آنچه در دو بحران فوق در جریان است تهدیدآمیزتر باشد.
سومین کشور بزرگ آفریقا در آتش می‌سوزد. پایتخت آن با خاک یکسان شده، احتمالا بیش از ۱۵۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند و اجساد آنها در گورستان‌های موقت روی هم انباشته شده.
بیش از ۱۰ میلیون نفر، یک‌پنجم جمعیت، مجبور به فرار از خانه خود شده‌اند. سایه یک قحطی بزرگ بر سر این کشور قرار دارد که حتی می‌تواند از آنچه در اتیوپی در دهه ۱۹۸۰ روی داد، مرگبار‌تر باشد.
براساس برخی تخمین‌ها، انتظار می‌رود تا پایان سال جاری نزدیک به ۲.۵ میلیون نفر غیرنظامی جان خود را از دست بدهند.
برخی کشورهای خاورمیانه و روسیه از طرف‌های متخاصم حمایت می‌کنند. غرب خود را کنار کشیده و سازمان ملل متحد زمین‌گیر شده است.
خشونت‌ها منجر به بی‌ثباتی کشورهای همسایه و سرازیرشدن سیل پناه‌جویان به این کشورها خواهد شد. سودان حدود ۸۰۰ کیلومتر خط ساحلی در دریای سرخ دارد، بنابراین فروپاشی این کشور از درون تهدیدی برای کانال سوئز، شریان کلیدی تجارت جهانی، محسوب می‌شود.
طرف‌های اصلی متخاصم از یک طرف نیروهای مسلح سودان یا «اس‌ای‌اف» و طرف دیگر گروه شبه‌نظامیان نیروهای واکنش سریع یا «آراس‌اف» در مقابل هم قرار دارند.
در این میان قدرت‌های خارجی بر آتش درگیری‌ها می‌دمند. امارات متحده عربی، گلوله و هواپیماهای بدون سرنشین را برای شبه‌نظامیان «آراس‌اف» تامین کند و مصر و کشورهای دیگر گروه «اس‌ای‌اف» را تجهیز می‌کنند.
روسیه با گسیل مزدوران گروه واگنر از هر دو طرف حمایت می‌کند. حتی عربستان سعودی، ترکیه و قطر نیز برای افزایش نفوذ خود در این کشور با یکدیگر رقابت می‌کنند.
آفریقا در ۲۵ سال گذشته یک جنگ وحشتناک مشابه در کنگو را تجربه کرده. آنچه سودان را متمایز می‌کند، میزان سرایت هرج ومرج به فراسوی مرزهای آن است.
این کشور دارای مرزهای نفوذپذیر با هفت کشور ناپایدار است؛ منطقه‌ای که ۲۱ درصد از قاره آفریقا را تشکیل می‌دهد، ۲۸۰میلیون نفر را از کشورهایی از جمله چاد، مصر، اتیوپی و لیبی در خود جای داده و با جریان‌های بی‌ثبات‌کننده پناه‌جویان، اسلحه و مزدوران روبه‌رو است.
فراتر از آفریقا، باید انتظار یک شوک جدید پناه‌جویان در اروپا را داشت، در زمانی که مساله مهاجرت در فرانسه، آلمان و جاهای دیگر بحرانی شده. در حال حاضر ۶۰ درصد از ساکنان اردوگاه‌های کاله، در سمت جنوبی کانال انگلیس، اتباع سودانی هستند. این کشور می‌تواند به پناه‌گاهی برای تروریست‌ها تبدیل شود یا پایگاهی برای رژیم‌های دیگر که مشتاق ایجاد بی‌ثباتی هستند، فراهم کند.
برخی کشورها در ازای تسلیح گروه «اس‌ای‌اف» خواستار ایجاد پایگاه دریایی در دریای سرخ هستند. اگر سودان دچار هرج ومرج دائمی شود یا به کشوری متخاصم با غرب بدل شود، عبور ومرور از کانال سوئز بیشتر دچار مخاطره خواهد شد.
