روز گذشته داوود منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: «طبق قانون بودجه باید در ۴ ماه نخست سال درآمد نفتی ما بالغ بر ۲۴۸ هزار همت می‌بود و آنچه که تحقق پیدا کرده است ۱۰۵ همت است». حال دوباره این شبهه تکراری مطرح شده که پول نفت در شرایط تحریم برنمی‌گردد!
در این باره اما چند نکته وجود دارد: اولا خود آقای منظور در ادامه توضیح می‌دهد که «به دلیل شرایط تحریم تحقق درآمدها زمانبر است و تا درآمد فروش در اختیار ما قرار بگیرد مسیری باید طی شود». پس تحریم و استفاده از شبکه تراستی منجر شده که درآمدها کمی با تاخیر وصول شوند.
ثانیا فروش نفت و حصول به درآمدهای نفتی در شرایط غیرتحریمی نیز حداقل ۳ ماه زمان می‌برد و تاخیر وصول درآمدها نسبت به فروش نفت اتفاقی طبیعی است و این موضوع به معنای عدم وصول نیست.
ثالثا طبق قانون بودجه، میزان صادرات و قیمت نفت به ترتیب معادل ۱.۴ میلیون بشکه در روز و ۸۵ دلار بر بشکه تعیین شده است. وزارت نفت هر چند توانسته میانگین میزان صادرات نفت را به حدود ۱.۴ افزایش دهد اما طبق آمار اوپک قیمت نفت سنگین ایران تحت تاثیر کاهش قیمت جهانی نفت از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا پایان تیرماه به طور میانگین ۷۹.۵ دلار بر بشکه بوده است.
با فرض تخفیف حدود ۱۰ دلاری به ازای هر بشکه نفت ایران، قیمت هر بشکه نفت ایران کمتر از ۷۰ دلار محاسبه می‌شود که فاصله آن با قیمت تعیین شده در قانون بودجه (۸۵ دلار) از دیگر دلایل نرسیدن درآمد نفتی ۴ ماهه امسال به رقم مصوب است، نه اینکه درآمد وصول نشده باشد.
رابعا سال گذشته نیز در برهه‌های مختلفی موضوع مربوط به عدم وصول منابع نفتی ایران مطرح می‌شد ولی در پایان سال طبق گزارش خزانه‌داری کل کشور ۹۲ درصد از تکالیف بودجه‌ای فروش نفت و گاز محقق شد. پس به دلایل مختلف موضوع عدم بازگشت پول نفت در تحریم صحت ندارد.
