اوج‌بار مصرف برق ثبت‌شده در سال ۱۴۰۳ در بی‌سابقه‌ترین گرمایش جهانی و تثبیت ساعت رسمی کشور، رقم ۷۳ هزار و ۴۶۳ مگاوات را فتح کرد و شبکه برق ایران تحت فشار قابل توجه موفق به تامین نیاز مصرف برق تابستان سال جاری شد.
اوج‌بار مصرف برق ثبت شده در ایران ۲ برابر همین شاخص در کشور ۱۰۹ میلیون نفری مصر با تولید ناخالص داخلی مشابه ایران است. مراد از این مقایسه نیز بیش از تاکید بر پرمصرف بودن مردم ایران به ظرفیت شبکه برق کشور ارتباط دارد.
شبکه برق ایران از منبع ۹۱ هزار و ۴۸۶ مگاواتی ظرفیت نیروگاهی تشکیل شده که در منطقه رتبه اول را به خود اختصاص می‌دهد و ۱۳۳ هزار کیلومتر خطوط انتقال و توزیع این برق را در سراسر کشور منتقل می‌کنند.
در کنار این ظرفیت بی‌نظیر، عمده همسایگان ایران در منطقه از کسری حساب جاری ناشی از ناترازی عمیق انرژی رنج می‌برند. کنار هم گذاشتن ظرفیت بالای تامین و انتقال برق ایران در کنار نقطه ضعف همسایگان بیانگر نقش ویژه برق به عنوان یک مزیت برای کشور در تحولات جهانی است.
در صورت وجود بسته‌های دیپلماسی اقتصاد برق می‌تواند نکته مهم در این بسته‌ها تلقی شود. برای مثال، ایران توان حل مسئله انرژی پاکستان با اتکا به ظرفیت شبکه برق و ساخت نیروگاه را داراست.
ارسال موج حل مسئله انرژی پاکستان از سوی ایران، در پازل کریدوری از مبدا چین و خنثی‌سازی پروژه طناب دار چینی‌ها که از سوی آمریکا پیگیری می‌شود، نقش ویژه‌ای خواهد داشت و می‌تواند زمینه توسعه ایران را فراهم کند.
مثال یاد شده تنها یکی از ظرفیت‌های مزیت‌سازی برق در مناسبات بین‌المللی است و باید منتظر ماند و دید ایران چه زمانی راه نوشتن بسته‌های دیپلماسی اقتصادی و چینش مزیت‌های کشور برای ایجاد انتفاع به نفع مردم را آغاز می‌کند.
