محمد عنایتی|طی سال‌های اخیر تخریب افکار عمومی در مسئله سدسازی و مدیریت آب‌های سطحی کشور شدت گرفته است؛ یکی از مهمترین دلایل موضع منفی مردم در قبال طرح‌های ساخت سد، مسئله عدم انتفاع مردم از این پروژه‌های بزرگ به حساب می‌آید.
بر اساس سیر پروژه‌های آبی، ساخت سد تنها یک فاز این طرح‌های عظیم است و مراحلی نظیر شبکه‌های جمع‌آوری آب، تملک اراضی بالادست سد، شبکه انتقال و توزیع آب و شبکه آبیاری و زهکشی در کنار سازوکارهای بازچرخانی، یک پروژه بزرگ آبی را تکمیل می‌کند.
در چنین شرایطی، عمده پروژه‌های آبی کشور با ساخت سد به مرحله‌ای از پیشرفت می‌رسد اما عدم تکمیل اجزای یک پروژه آبی، هیچ تاثیری در روند کشاورزی مردم منطقه ایجاد نخواهد کرد و همین مسئله به نارضایتی مردمی در طرح‌های آبی کشور ختم می‌شود و دامنه این نارضایتی نیز سدسازی را هدف می‌گیرد.
در این شرایط، بهره‌برداری شبکه‌های آبیاری و زهکشی سدهای کشور در راستا تکمیل طرح‌های آبی و ایجاد انتفاع از هزینه‌کرد بیت‌المال برای مردم، یکی از مهمترین اولویت‌های ساخت و ساز در حکمرانی آب کشور به حساب می‌آید.
مراجعه به وضعیت طرح‌های آبیاری و زهکشی کشور بیانگر آن است که ۹ شبکه آبیاری و زهکشی دالکی، آیدوغموش، سد سهند، گلفرج، سد البرز، گرمسیری، شرفشاه، سبلان و خداآفرین پیشرفت فیزیکی بالای ۹۰ درصد دارند و در صورت تکمیل این طرح‌ها، زمینه آماده‌سازی ۱۰ هزار هکتار زمین کشاورزی برای استفاده مردم مهیا می‌شود.
با تکمیل این طرح‌های بزرگ انتظار می‌رود، انتفاع مردم از طرح‌های آبی ارتقا یافته و زمینه ارتقای بازدهی کشاورزی و تحقق اسناد بالادستی در این بخش مهیا شود.
